Hoe kan ik mijn harde reacties verzachten?

Ik baalde zelf van mijn harde reacties naar mijn partner en kinderen.

Het gebeurde gewoon als ik moe was, over mijn grens was gegaan in energie en te weinig voor mijzelf had gezorgd. Ik herkende mijn patroon. Ik heb al veel persoonlijk werk gedaan, maar dit was er nog af en toe.

Ik koos ervoor dit meer te onderzoeken met de IOPT-methode. Mijn intentie was: Hoe kan ik mijn eigen grens voelen.

In de opstelling worden delen van mijzelf zichtbaar als resonantie op woorden. Ik herkende delen van mijzelf die gingen over mijn geboorteproces. Mijn geboorte moest heel snel omdat de placenta brak. Ik heb het gered omdat ik nog klein was: 35 weken zwangerschap, nog geen 2200 gram. Met behulp van duw en trekwerk kon ik snel geboren worden. Daarna lag ik in een couveuse.

De opstelling liet zien dat ik me daar heel alleen heb gevoeld en contact met mijn moeder en vader miste. Dat beeld riep verdriet in mij op. Ik heb de pijn van mijn eenzaamheid toen opnieuw aangekeken, doorleefd en verwerkt.

Ik voelde ook boosheid omdat mijn ouders geen contact met mij maakten. Ze waren bezet met zorgen.

Een dag na de opstelling was ik moe en dankbaar. Ik had het gered. Ik ben er. Mildheid en geduld werden groter in mij, nu ik pijn had verwerkt. Mijn harde reactie, een overlevingsmechanisme, was niet meer nodig.’ 

Innerlijke pijn ontstaat in mijzelf als gevolg van een onverwerkte overweldigende gebeurtenis in een situatie of in een relatie met een ander. Het is een innerlijke reactie van mijzelf op een situatie.

Het is een ervaring die niet verwerkt kan worden in mijn zenuwstelsel. Hij blijft een gevoel in mijn lichaam en wordt weer getriggerd bij situatie waarvan mijn zenuwstel (ook hersenen) de situatie als gelijk ervaren. Ik geef een beschermingsreactie om mijzelf te beschermen. Die reactie van toen blijft in mijn lijf tot in me er genoeg bewust van ben en het ouder verdriet verwerkt heb en het grotendeels uit mijn lijf is.

Je kunt onverwekte (overweldigende) gevoelens alleen maar zelf verwerken.

Dank voor het lezen, Kita Bronda